μεταγραφηματικός

-ή, -ό

γλωσσ.

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη μεταγραφή

2. το θηλ. ως ουσ. η μεταγραφηματική

γλωσσ. η μελέτη τών ποικίλων επινοημάτων που χρησιμοποιούνται συγχρόνως ή επιπροσθέτως προς τη γραφή, αλλ. παραγραφηματική.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μετ(α)-* + γραφηματικός (< γράφημα)].